Beeldcolumn #22 Aimée de Jongh

Beeldcolumn #22 Aimée de Jongh

© Aimée de Jongh

In de rubriek Beeldcolumn laten afwisselende illustratoren hun favoriete werk van eigen hand zien. Ze leggen uit waarom het werk veel voor hen betekent. Deze keer is Aimée de Jongh aan het woord.

In 2022 publiceerde NRC mijn stripverhaal “De bomen in Ter Apel hebben namen”, over de opvangcrisis in het Groningse Ter Apel. Het AZC daar was overvol, waardoor de nieuwe asielzoekers buiten voor de poort moesten wachten. Daar hadden ze geen beschutting, geen bedden, en geen sanitaire voorzieningen. Het Rode Kruis moest eraan te pas komen. De beelden raakten me. Bij eerdere journalistieke strips had ik gemerkt dat de aanwezigheid van een illustrator een andere blik kan werpen op de actualiteit. Een menselijkere blik. Daarom ben ik naar Ter Apel gegaan.

x

© Aimée de Jongh
© Aimée de Jongh

Tekenen op zo’n plek kan een uitdaging zijn. Het kan ook onveilig zijn. Je moet als journalist te werk gaan en tegelijkertijd moet je de privacy van mensen respecteren, vooral als ze getraumatiseerd zijn. Je wilt geen schade aanrichten. Het tekenen van portretten is altijd een goede manier om het ijs te breken. Ik sta dan letterlijk met mijn schetsboek en pennen in de hand mensen te tekenen, en iedereen mag meekijken. Ze komen dan naar mij toe, in plaats van andersom. Kinderen vinden het magisch. Het is ook ontwapenend. In een vluchtelingenkamp op Lesbos heb ik een portret getekend van een Afghaanse vrouw. Voordat ik begon te tekenen, deed ze haar hijab af. Ze wilde geportretteerd worden zoals ze was, inclusief haar prachtige bos haar. Daar gaat je hart van open.

In Ter Apel zag ik dat passerende asielzoekers hun namen in de berken hadden gekrast, vaak in het Arabisch. Misschien als boodschap naar hun familieleden, die nog zouden komen: “Ik ben hier geweest.” Dat werd het onderwerp van de strip. Thuis heb ik de illustraties digitaal afgemaakt, ingekleurd en voorzien van tekst. Ik hoop dat het een andere blik op de crisis heeft gegeven. In elk geval is het project me erg dierbaar.

X

© Aimée de Jongh
© Aimée de Jongh