Beeldcolumn #29 Irina Filcer

Beeldcolumn #29 Irina Filcer

In de rubriek Beeldcolumn laten afwisselende illustratoren hun favoriete werk van eigen hand zien. Ze leggen uit waarom het werk veel voor hen betekent. Deze keer is Irina Filcer aan het woord.

Toen ik 11 jaar oud was, zag ik een poppentheater voorstelling van mijn nicht Trudy Kuyper: ‘Bobbelie en de maan’. Wat zij maakte in dat theater was zo intens, zo magisch! Sindsdien ben ik altijd op zoek geweest naar die magie in alles wat ik doe en maak. Die magie herkende ik ook in het werk van Jan Mankes. Hij weet een extra laag aan te spreken.

Toen ik gevraagd werd door Inge Besaris om haar boek ‘Takkenhoofd’ te illustreren voor uitgeverij Lemniscaat was ik helemaal door het dolle. Dat was een langgekoesterde droom: kinderboeken maken! En dan voor zo’n mooie uitgeverij! Inge heeft een heel fijn licht taalgebruik en weet een toch best wel zwaar onderwerp – dementie – op een warme, liefdevolle manier te brengen. Het boek gaat over Sofie en haar opa. Opa is op een gegeven moment kwijt en Sofie zoekt hem in het bos. De mistige sfeer van het hoofd van opa en de onzekerheid en angst van Sofie, daar zag ik meteen de bomen van Mankes bij.

In 2024 kwam mijn eerste prentenboek ‘Het huis van Vasha’ uit bij De Eenhoorn, dat ik maakte met Aart Kramer. Daarin was de geest van Jan Mankes nog een keer aanwezig. Deze keer zocht ik nog iets meer de duistere spookachtige sfeer. Het verhaal gaat over een oorlog die steeds dichterbij komt, vluchtelingen, muziek en hoop. Je kan het een ‘ode aan Jan Mankes’ noemen, maar eigenlijk heb ik die bomen natuurlijk gewoon gejat. Ik hoop dat Jan het me vergeeft.

Tussen 25 januari en 22 juni 2025 is het werk van Jan Mankes te zien in Stedelijk Museum Arnhem in hun tentoonstelling Jan Mankes – verstilling & strijd en in Museum Belvédère in hun tentoonstelling Jan Mankes – uiting geven aan geestelijk leven.