[Beeldcolumn] Fynn van der Ziel
Beeldcolumn #10 Fynn van der Ziel
In deze beeldcolumn laten afwisselende illustratoren hun favoriete werk van eigen hand zien. Ze leggen uit waarom het werk veel voor hen betekent. Deze keer is Fynn van der Ziel aan het woord.
Aan de voet van de J.C. Kapteynlaan bevindt zich de beste snackbar van Groningen – dat is althans wat de kijkersuitslag van een online tv-kanaal mij doet geloven. Na de uitslag van de verkiezing is de eigenaresse aan het woord. Ze is blij en verrast met deze eer. Ze probeert het succes te verklaren en spreekt over de nieuw opgezette bezorgservice: ‘Ja, dan moet je daar weer een beetje mee schipperen in hoe je het allemaal moet doen.’
Die uitspraak vind ik mooi. Haar snackbar heet De Kapteyn en ze gebruikt het woord ‘schipperen’. Ogenschijnlijk zonder erbij na te denken dat dit mogelijk extra verwarring veroorzaakt rondom het werkelijke beroep van J.C. Kapteyn.
Het is nu een half jaar geleden dat ik de opdracht kreeg om de heer J.C. Kapteyn zelf te portretteren; op een muur van een universiteitsgebouw in de binnenstad van Groningen (Oude Kijk in ’t Jatstraat 9). Als ik terugkijk, zie ik hem hoog op de muur, met een serieuze blik, in zijn studeerkamer te midden van een verzameling spullen en dieren, waaronder een groot dik konijn dat rechtsonder zijn blote voeten zit.
Kapteyn was een grootheid, en ik heb hem afgeschilderd als personage dat qua intelligentie opstijgt uit de wereld van snackbars en andere aardse geneugten. Als tegenhanger van zijn studeerkamer heb ik deze wereld ook een plek op de muur gegeven. Op scheenbeenhoogte poseren maar liefst 68 figuren die een representatie zijn van de kermis die het leven is.
Tijdens het schilderen heb ik me een paar keer afgevraagd waar ik mezelf tussen zou plaatsen als illustrator. Op negen meter hoogte in de buurt van het grote hoofd van Kapteyn of met beide benen op de grond, gezellig op de kermis. Het ideale antwoord zou ergens tussenin zijn. De realiteit is dat ik hoogtevrees heb en een hekel aan kermis.
