[Beeldcolumn] Jip Piet
Beeldcolumn #13 Jip Piet
In deze beeldcolumn laten afwisselende illustratoren hun favoriete werk van eigen hand zien. Ze leggen uit waarom het werk veel voor hen betekent. Deze keer is Jip Piet aan het woord.
Sinds jaar en dag ben ik bezig met het parallel ontwikkelen van verschillende ondefinieerbare muzikale, tekstuele en beeldende uitingsvormen. Deze lenen zich vooral voor een opvoering in een live setting. Omdat mijn werk een doorlopend onderzoeksproject is, waar af en toe een gouden of verdorven ei uit valt, blijft het van belang naar buiten te treden in de echte wereld. Ik blijf roepen in de woestijn totdat we samen zijn.
Ontwikkeling gebeurt vaak in de openbaarheid van het internet. Het is daardoor, voor experimentele personen zoals ik, lastig een duidelijk signaal uit te zenden en het juiste publiek te bereiken zonder al te veel in een PR-machine te veranderen. Afgelopen zomer kwam een opname van ‘Satan is je beste vriend’ uit op Kapitaal Records en in het komende jaar zal ik meer eigen opnames uitbrengen onder mijn artiestennaam PIET.
Op het moment verdiep ik me in een werk gebaseerd op samples en half willekeurige geïmproviseerde teksten versterkt met grafische partituren voor live gebruik. Zie onderstaande tekst en beeld ter illustratie.
Luister naar mij
Iedereen op de been
Maar ik ga nergens heen
Ik blijf gewoon hier
Thuis
Wegkwijnen
Je ziet me heel langzaan verdwijnen
En ze verachten mijn gordijnen
Niemand weet hoe ik heet
Gestopt met leven ik doe niet meer mee
Maar he het komt wel goed
Want ik heb vertrouwen in jou
Ik heb altijd van je gehouden
Ik heb je altijd verdedigt.
Tegenover iedereen en over van alles en nog wat