[educatie] Afstudeerders 2022: graphic novels

Afstudeerders 2022: graphic novels

De zomer markeert de start van een spannende periode voor een nieuwe generatie beeldmakers. Na een intensieve periode van groei binnen de muren van de kunstacademie is het tijd voor de studenten om hun werk te presenteren aan de buitenwereld. De lichting 2022 onderscheidt zich door een diverse reeks aan verschijningsvormen en overtuigende concepten. Ze verkennen middels beeld hun eigen identiteit en leggen hiermee de verbinding naar bredere ontwikkelingen binnen de samenleving.  

In deze rubriek licht de Illustratie Ambassade een aantal van de opvallendste afstudeerprojecten van 2022 uit.  

Het beeldverhaal als allegorie 

Het beeldverhaal heeft zich al tijdenlang als veelzeggende vertelvorm bewezen. Met graphic novels, stripboeken of experimentele publicaties vertellen tekenaars grote en kleine verhalen. Hierbij is de kracht een sequentie aan beelden, vaak in combinatie met de tekst, die de boodschap aan de lezer overbrengt. 

Hanneke Rozemuller (HKU) maakt op indrukwekkende wijze gebruik van deze vertelvorm. Voor haar afstuderen schreef en illustreerde ze Het Bos Poole; een luchtig beeldverhaal als allegorie voor de aanhoudende polarisatie in onze samenleving. Met een speelse lichtheid, vriendelijke kleurstellingen en een beetje naïviteit onderzoekt Hanneke betekenisgeving, maatschappelijke verdeeldheid en veranderingen in de maatschappij.  

Hanneke tekent een bos vol bomen die wordt geleid door een heuse bomentiran; hij schrijft de andere bomen exact voor hoe zij moeten leven. Na zijn heerschappij wordt hij opgevolgd door een andere boom die het bos vrijer laat, maar op den duur verdwijnt hij. Het bos is van slag en het kleine boompje Piel is ervan overtuigd de vriendelijke leider terug te vinden. Het verhaal heeft door vorm en inhoud iets kinderlijks, maar is daardoor juist een ontwapenende en toegankelijke manier om de samenleving een spiegel voor te houden.  

Het afstudeerproject van Didda Flygenring (Rietveld) vertelt ogenschijnlijk een persoonlijker verhaal. In haar boek At the Heart of the Dear maak je kennis met een timide hert geplaagd door verzamelwoede. Het huis van het hert is van onder tot boven gevuld met objecten, souvenirs en prullaria. Waar de spullen eerst haar gevoel voor smaak en waarden representeerden, werden ze langzaam een last. Want wie is het hert nog zonder haar spullen? 

De intieme illustraties die Didda voor haar project maakte, gaan samen met poëtische teksten over identiteit, onzekerheid en een vleugje existentialisme. Het boek is geprint middels een Risoprinter; een druktechniek waarmee je via een speciale printer per kleurlaag drukt. Didda koos voor de kleuren rood en zwart die haar potlood- en markertekeningen extra kracht bijzetten. In haar presentatie zijn naast de publicatie nog verschillende, kleine sculpturen te zien die aansluiten bij de inhoud van het boek.

Ook Victoria Hoogstoël (Rietveld) creëerde een uitgebreide presentatie rond haar publicatie We Are Almost There… In de ruimte staan autostoelen geplaatst waarop de bezoeker het verhaal tot zich kan nemen. Aan de wand hangen alle pagina’s los naast elkaar en op een sokkel staat het boek uitgestald. Door de presentatievorm voelt het alsof je je onderdompelt in de realiteit die Victoria tot stand heeft gebracht.  

Het boek dat Victoria presenteert gaat over een familie op terugreis van vakantie. In schetserige potloodlijnen en houtskoolvegen onderzoekt ze hun relatie tot elkaar en tot de tikkende tijd. De tekeningen hebben iets vluchtigs en zijn in combinatie met de gevatte tekst erg geestig. Voor het verhaal verdiepte Victoria zich in manieren van verhalen vertellen, filosofie en literatuur.