[educatie] Afstudeerders 2024: Back to school, maar niet voor hen

Afstudeerders 2024: Back to school, maar niet voor hen

Door D’Avellonne van Dijk

Voor de rubriek afstudeerders vroeg de Illustratie Ambassade aan D’Avellonne van Dijk, oprichter van Uitgeverij Wilde Haren, om een aantal opvallende afstudeerprojecten uit te lichten van 2024.

Voordat het nieuwe schooljaar van start gaat en studenten vol enthousiasme aan de slag gaan, wil ik de gelegenheid aangrijpen om dieper in te gaan op de inspanningen van de afstudeerders, die hun hart en ziel hebben gestoken in hun eindpresentaties. Niet alleen inspiratie voor de nieuwkomers, maar ook voor de groep afstudeerders van het aankomende jaar!

Dit jaar heb ik het KABK, WdKA en Artez in Zwolle bezocht. Tijdens mijn bezoeken heb ik aandacht besteed aan verhalen die mij als toeschouwer raakten, ondanks de drukte, het heen-en-weer lopen, en de echo’s van de afstudeerexposities.

WDKA

Faded Circuitry – Eva Vlieger

Faded Circuitry” van Eva Vlieger biedt een positieve kijk op een harde waarheid: veel illustratoren ondervinden zowel direct als indirect de impact van AI-tools. Vlieger draait perspectief om en vraagt de lezer: “Hoe moet je zingeving vinden als de baan waarvoor je bent opgeleid… niet meer bestaat?”Een robot zoekt naar zijn levensdoel, maar de ware magie schuilt in het leven van het leven zelf.

Zachte karakterdesigns en een eind-goed-al-goed. Soms is het voldoende om door een roze gekleurde bril naar de harde werkelijkheid te kijken.

Nina van Aken – Swept under the rug

‘Swept under the rug” is de interactive installatie van Nina van Aken. Dit werk nodigt de kijker uit om de tapijten om te draaien, en deel te nemen aan een dialoog. In de wollige werken wilt van Aken Van Aken de zachtheid en complexiteit van het moederschap bespreekbaar te maken. Ze stelt de kijker de vraag: wat is jouw kijk op moederschap? Warme vloerkleden hebben vier verschillende thema’s aan hun onderzijde: vragen, persoonlijke gedachten, conversatiestarters en antwoorden van moeders. 

Tijdens haar onderzoek heeft Van Aken gesprekken gevoerd met cisvrouwen en moeders. Daarnaast benadrukt ze: “Het is ook belangrijk te erkennen dat niet alleen moeders kunnen baren, en niet alleen moeders om hun kinderen geven.” In toekomstige projecten kijkt ze ernaar uit om dieper in te gaan op de thema’s ouderschap en moederschap.

Bad Habits – hvbit.studio (Tommie Hijweege (animatie) en anderen)

“HVBITS” is een streetwearmerk, met een neo-apocalyptisch concept met een sterk commerciële ondertoon, met onder andere merchandise, een animatie en een videogame. Heel tof concept! Opmerkelijk is dat er van dit afstudeerproject geen informatie beschikbaar is op de graduation-website of elders online. Daarnaast zijn de QR-codes op de expositie onleesbaar gemaakt. Gezien er ook een poster van drie vermiste personen is, en het feit dat dit werk door een trio is gerealiseerd, vraag ik me af of dit ook een bewuste keuze van de makers is geweest.

KABK

Echoes of Abandonment – Paulina Cywoniuk

‘Echoes of Abandonment’ illustreert hoe virtual reality kan worden ingezet voor traumaverwerking. Cywoniuk plaatst de deelnemer een VR-bril op, waardoor deze zich transformeert in een kind dat getuige is van de scheiding van zijn ouders, die steeds heftiger met elkaar in discussie gaan. Rondom de deelnemer bevindt zich een ruimte met een grote kast vol speelgoed, waarbij elk stuk speelgoed specifieke geluiden produceert. Zodra de deelnemer met het speelgoed begint te spelen, worden de muziekgeluiden dominant, waardoor het kind de controle herwint en zich in een veilige omgeving waant.

Dit project stimuleert een gesprek over de omgang met trauma’s die voortkomen uit eenzaamheid, onveiligheid of conflicten. Verdere ontwikkeling hiervan suggereert dat het kan fungeren als een waardevolle tool in therapieën gericht op traumaverwerking.

Kortom, dit is een prachtig voorbeeld van de effectiviteit van beeld en storytelling in een professionele context.

Finding the focus in the distraction – Narolian Mercelina

De werken van Narolian Mercelina onderzoeken in diverse media ‘sneaker culture’. Deze kunstwerken geven op levendige wijze ups- en downs van sneakercultuur. Mercelina omschrijft: wat eerst afleiding belichaamde in moeilijke tijden, is nu een bron van inspiratie en passie. Met dezelfde nadruk op passie, creativiteit en individualiteit die zo kenmerkend is voor de sneakercommunity, zijn deze werken geschilderd en getuft.

The Blue Age – Paul Ramsay

De muren zijn bedekt met uitgebreide illustraties van beestachtige goden. Ramsey omschrijft dat deze beelden voortkomen uit fictieve symboliek en mythologie, die over meerdere jaren zijn verzameld en gecreëerd. De karakters roepen associaties op met de stijl van Keith Haring en de bizarre visuele concepten van Pendleton Ward. De beelden zijn indrukwekkend, vervreemdend maar boven al: tof om te zien.

Mijs Goosen – Dream Baby Dream

“Counting down the days until summer holiday? Dreaming of waking up with clear skin? Waiting for that affordable Amsterdam house to hit the market?
Wait no more!

Hoe bouw je de realiteit om tot jouw persoonlijke droomwereld? ‘Dream Baby Dream’ verdisneyfiseerd het dagelijks leven, om haar eigen droomwereld te bevangen. Met felgekleurd plastic lijkt het raam een neon-kathadraal, de bloempotten Lego en de stoelen op Playmobil. De ruimte is omgetoverd tot een groot poppenhuis. Mijs daagt uit om te experimenteren, en je te verliezen in de kunst van het “doen alsof”.

ARTEZ

My insides are like copper – Lieve de Voogd

Een persoonlijke reis door mentale gezondheid en LGBTQ+ ervaringen door De Voogd. In diens werk weerspiegelt een deel van de vragen, twijfels en worstelingen die zich voordoen van dag tot dag met betrekking tot genderidentiteit. De variatie in media maakt dit een interessant werk waar steeds nieuwe onderdelen in ondekt kunnen worden. De portretten zijn bijzonder indrukwekkend.

Een Gemoedelijke Middag Bij Beest en Hond – Tanne van Woensel

Tanne van Woensel heeft een uitstekende installatie ontwikkeld voor diens project getiteld “Een Gemoedelijke Middag Bij Beest en Hond”. Deze presentatie omvat verschillende korte verhalen die, zoals de titel al doet vermoeden, gaan over Beest, Hond en hun kennissen. De presentatie zelf was bijzonder verzorgd en bevatte allemaal verrassingen en kleine grapjes. De verhalen zijn goed geschreven en lezen lekker weg.

Stoeien vissen vallen missen – Corné van Esterik

“Een geheime plek in het bos, daar waar we vissen, klimmen, spelen. Twee jongens die een vriendschap deelden, reflecterend op dat wat was. Welke herinneringen blijven wij bij ons dragen als we iemand niet meer in ons leven hebben?”

‘Stoeien vissen vallen missen’ is het bijzondere werk van Corné van Esterik. In dit ‘silent book’ wordt één verhaal gepresenteerd vanuit het perspectief van twee jongens. De dromerige krijtillustraties roepen herinneringen op aan warme zomers, kinderlijke avonturen en een bijna nostalgisch ‘weet je nog…?’ gevoel.