[expositie] Queer activisme in textiel

Queer activisme in textiel

21 september 2021 door Eva Zandkuijl

In een tijd waarin ons leven zich voor een groot gedeelte op schermen afspeelt zijn steeds meer illustratoren op zoek naar tactiliteit. In deze serie gaan we op zoek naar de diepere lagen die het gebruik van tastbare technieken toe kan voegen aan illustratief werk. Deze keer: queer activisme in textiel.

Wie zich wel eens op het internet begeeft weet: de term queer leeft. Er gaan verschillende opvatting en invullingen van het woord rond, maar de meest omvattende is het gebruik als parapluterm voor ieder die zich afzet tegen de standaard heteronorm. Kernbegrippen binnen de groeiende queer community zijn (zelf)acceptatie en (zelf)liefde. Beeldmakers Bas Kosters en Yamuna Forzani maken beiden deel uit van de queer gemeenschap. In hun textiele werken zijn deze activistische key terms luid en duidelijk aanwezig.

Bas Kosters

Forzani

KABK-alumnus Forzani verwerkt queer activisme in geweven stoffen, waarvoor ze zich laat inspireren door de (Nederlandse) ballroomscene. Deze wereldwijde community organiseert dansavonden (zogenaamde balls) waar LHBTQ-personen zichzelf op een veilige plek kunnen uiten. De sfeer en de mode is er uitgelaten. Het werk van Forzani ademt eenzelfde uitbundigheid, in kleur en beeldtaal. Contrasterend met de zachtheid van het textiel hebben haar weefsels een digitale, ‘glitchy’ uitstraling. Tekeningen en foto’s van allerlei soorten lichamen, van vrienden en van haarzelf, worden omringd door abstracte vormen en patronen. In elk ontwerp verwerkt ze in brutaal dikgedrukte letters haar eigen naam. Haar werk is tactiel en uitgesproken. Het is aantrekkelijk, vernieuwend, en bovenal ontzettend eigen, zoals ook de bezoekers van een ball dat zijn. ‘Ik was altijd al geïnteresseerd in het maken van textiel, maar er is een lichaam nodig om het sociaal te maken’, zegt Forzani tegen I-D Vice. ‘Zo kwam ik uit bij mode’.

Bas Kosters

Kosters

Bas Kosters, die zijn carrière ook startte als modeontwerper, beweegt zich met zijn project Quest for Self Love juist weg van de fashion scene waar hij lange tijd verkeerde. In een serie wandkleden, die beter onder de noemer beeldende kunst lijken te passen, spreekt hij zich vrij letterlijk uit over (queer) zelfliefde en zelfacceptatie. In allerlei heldere kleuren staan diverse karakters centraal, de ene wat meer cartoonesk dan de ander. Allen hebben ze iets kwetsbaars over zich, met grote ogen (zowel open als gesloten) en de handpalmen naar de toeschouwer gekeerd. De illustraties zijn aangevuld met teksten als ‘pink is the color of self love’ en ‘beaming and streaming love’. De wandkleden zijn als een collage samengesteld uit verschillende textiele materialen. Eruit straalt intuïtieve nieuwsgierigheid en een liefdevolle compassie. Als een warme omhelzing lijkt het werk te zeggen: ‘jij, ik en iedereen, wij zijn goed zoals we zijn’. Een boodschap die iedereen, queer of niet-queer, niet vaak genoeg kan horen.