[home] Blurb #07

Blurb #07

6 april 2022 door Joost Swarte

Beeld uit The Inner Child door Henry Blackshaw

Als iemand je gedrag of houding kinderachtig noemt, dan heeft dat een negatieve betekenis. Alsof je als volwassene je kindertijd nog niet ontgroeid bent. Men gaat er van uit dat de mens zich ontwikkelt van kind tot een echt, ontwikkeld mens: een volwassene.

Henry Blackshaw laat ons zien dat die lineaire ontwikkeling niet bestaat. In zijn boek The Inner Child tekent hij combi-personen en vervaagt hij de grenzen tussen leeftijden. In iedere volwassene zien we een verborgen kind. Iedere volwassene is een gekleurde grote versie van het ongekleurde kind. Mooi te zien dat de gedragingen van een volwassene nauwelijks verschillen van hun ‘inner child’.

The Inner Child is een ideaal voorleesboek. Ik moet eigenlijk zeggen: samen kijkboek, want zoveel tekst staat er niet in. Het kind ziet de de kinderachtige trekken van het grote mens en het grote mens ziet het kind in zichzelf. Het boek is een aanjager tot gesprek tussen verschillende generaties.

Door Blackshaw kunnen we de kwalificatie kinderachtig dragen als geuzennaam.