[potloodcast] Potloodcast 03: Tja Ling Hu

Potloodcast 03: Tja Ling Hu

17 augustus 2021

Jellie Brouwer in gesprek met Tja Ling Hu voor De Potloodcast

1. Invloedrijk beeld uit jeugd

Ik woonde vroeger boven het restaurant van mijn ouders in Aalst Waalre, een klein dorpje naast Eindhoven. Hier heb ik nog een tekening van die ik gemaakt heb toen ik 11 jaar was. Op deze tekening zie je een vrouw van achter die aan het afwassen is, ik herken duidelijk de keuken en de vloer op de tekening en ik denk dat de vrouw mijn moeder is. Ik vond het wel fijn om boven het restaurant te wonen, daarvoor woonden we in een ander huis en waren mijn ouders meestal aan het werk in het restaurant als ik bijvoorbeeld thuis kwam van school. Toen we boven het restaurant gingen wonen kon ik altijd even naar beneden lopen, mijn ouders waren dus altijd in de buurt. Mijn creativiteit heb ik denk ik van mijn vader, hij is de chef in het restaurant. Ik kan mij herinneren dat hij altijd dieren zoals vissen en paarden uit een stuk wortel kon snijden. Ik vond dit altijd heel bijzonder om te zien, dat mijn vader eigenlijk een paard uit een wortel kon toveren.

Beeld 1: ‘een tekening van die ik gemaakt heb toen ik 11 jaar was’

2. Invloedrijke illustratie voor je illustratiecarrière

Ando Hiroshige is één van de kunstenaars die mij veel heeft geïnspireerd als illustrator. Ik ben gek van Japanse prenten door het kleurgebruik en alle details. Japanse kunst trekt mij meestal meer aan dan Chinese kunst, ondanks mijn eigen komaf. Bij Japanse kunst wordt er vaak uit houtblokken gesneden, ik vind dit een fascinerende techniek. Vorig jaar heb ik hier nog een cursus in gevolgd van een vrouw die deze techniek in Japan heeft geleerd.

Beeld 2: ‘Ando Hiroshige is één van de kunstenaars die mij veel heeft geïnspireerd als illustrator’

3. Een werk van eigen hand dat je eerste schreden op het pad van de illustrator verbeeldt.

Ik ben altijd heel vrij gelaten in mijn studie- en beroepskeuzes, misschien juist omdat mijn ouders die vrijheid niet hebben gehad. Na de middelbare school koos ik ervoor om mode te studeren aan de HKU, aan het einde van deze studie besefte ik hoe misleidend de modewereld is en dat die wereld eigenlijk niks voor mij was. Tijdens mijn studie leerde ik hoe bijvoorbeeld reclame ervoor zorgt dat mensen spullen kopen die ze eigenlijk niet nodig hebben en hoe dit psychologisch werkt. Mijn afstudeerproject was een animatiefilm en ging over de consumptiemaatschappij. De film heet ‘Never Ending Cycle’, je ziet een meisje met allemaal merktassen zoals Chanel rondlopen in een cirkel en je ziet haar eigenlijk steeds gekker worden. Het was een vrij activistisch afstudeerproject en ik had alles in de film getekend, toen besefte ik dat het illustreren mij heel goed lag en dat ik daar wel graag iets mee wilde doen. Ik ben toen een illustratie bachelor gaan doen in België, en daarna nog een master Fine Arts.

Beeld 3: ‘Mijn afstudeerproject was een animatiefilm en ging over de consumptiemaatschappij’

4. Een autonoom beeld van eigen hand

Nadat ik in 2017 de Fiep Westendorp stimuleringsprijs had gewonnen heb ik met het prijzengeld het boek ‘Before I Was Born’ gemaakt. In dit boek heb ik mijn familiegeschiedenis in beelden vertaald, hiervoor heb ik familieleden geïnterviewd over hun wonderlijke reis van China naar Nederland. Dit was voor mij heel bijzonder omdat ik het grootste deel van deze verhalen zelf nog niet kende. Mijn familie praat weinig over hun verleden, doordat ik bezig was met dit boek had ik eigenlijk een soort excuus om hier meer over te vragen.

Beeld 4: ‘In dit boek heb ik mijn familiegeschiedenis in beelden vertaald’

5. Een toegepast beeld van eigen hand

In opdracht van Muze heb ik een illustratie gemaakt bij een artikel over het programma ‘Tussen Kunst en Kitsch’. Dit is een bekend programma waarbij objecten van mensen worden beoordeeld op waarde, dit artikel ging over objecten die uiteindelijk in musea terecht zijn gekomen. Er werden zes objecten omschreven en ik had ervoor gekozen om het ‘karaf van Heemskerk’ te illustreren. De vrouw van wie deze karaf was vertelde in het artikel dat ze geen idee dat het zo’n kostbaar object was en dat het gewoon ergens onbeschermd lag waar de kat telkens langs liep. Ik heb heel veel blauw gebruikt in de tekening, dezelfde kleur als de karaf. Ook heb ik geprobeerd om de twee contrasten van zowel een thuissituatie als een museumsituatie in één beeld te vangen.

Beeld 5: ‘een illustratie gemaakt bij een artikel over het programma ‘Tussen Kunst en Kitsch’
Na afloop van het gesprek een bijdrage in het Grote Potloodcast schetsboek.