[potloodcast] Potloodcast 01: Ikram El Messaoudi

Potloodcast 01: Ikram El Messaoudi

Ikram El Messaoudi is een 31-jarige illustrator en is opgeleid aan de HKU modeafdeling en heeft daarna haar Fashionmaster gehaald in Arnhem aan Artez. Ze levert nu zowel autonoom werk als werk in opdracht. Een beeld uit haar jeugd dat achteraf bepalend is geweest voor haar bestaan als illustrator zijn de tulpentekeningen van haar vader. 

Beeld 1

‘Mijn vader maakte vroeger veel tekeningen met tulpen erop die ik dan ging inkleuren, daar komt mijn fascinatie met bloemen ook wel een beetje vandaan. Ik heb eigenlijk altijd al getekend, op de basisschool tekende ik veel en toen heb ik ook een keer een prijs gewonnen, dit was mijn eerste prijs en die heb ik altijd bewaard. Toen begon ik te geloven dat ik ook echt goed was in tekenen.

De eerste lijnen

Ook heb ik altijd een passie voor mode gehad, op de basisschool en de middelbare school ontwierp ik kleding door tekeningen te maken in een kladblokje van a5 formaat met grijs papier. Dit was voornamelijk traditioneel Marokkaanse kleding gemixt met westerse kleding, ik maakte hier mijn eigen interpretatie van. Mijn twee inspiraties waren wat ik van huis uit meekreeg en wat ik zag in winkels, de echte modewereld met werken als Chanel kende ik toen nog niet.’ 

Beeld 2

Vervolgopleiding

‘Na de middelbare school kwam ik op de HKU modeafdeling terecht nadat ik eerst was afgewezen bij Artez. Ik kwam er op de HKU achter dat ik mijzelf niet goed kon vinden in de modewereld, daardoor ging ik heel conceptueel werken en verhalen bij mijn collectie vertellen. Ik vond het lastig dat ik erachter kwam dat het doel altijd was om te verkopen, en niet om een verhaal te vertellen.

Het tweede beeld dat ik heb gekozen is het zwarte vierkant van Kazimir Malevitsj, het is eigenlijk een zwart vierkant geschilderd op een wit vierkant. Ik vind zijn abstracte werk heel bijzonder, hij zei ‘kunst is dood’ en dat gevoel had ik tijdens de studie ook een beetje in de mode. Malevitsj ging toen met zijn werk op zoek naar de nulwaarde, terug naar de essentie. Dat zag ik wel als voorbeeld, ik ben toen ook op zoek gegaan naar de essentie van mode.

Na de HKU ben ik de Fashionmaster gaan doen op Artez in Arnhem, ik had toen erg de behoefte om mijn eigen verhaal te vertellen in plaats van mij steeds aan te passen. Wie ben ik, en hoe ga ik daar mijn weg in vinden? ‘Bloom, a Journey to Harmony’ is daar het resultaat van en was ook mijn afstudeerwerk van de Fashionmaster. Dit is een filmpje waar je verschillende stadia van een madeliefje in gaat totdat er een leegte ontstaat.’ 

Beeld 3

Home, a place for us

‘Voor de Illustratie Biënnale heb ik een affiche voor de documentaire ‘De kinderen van juf Kiet’ gemaakt. Toen was er het jubileum ‘40 jaar Film Festival’ en heb ik uit een lijst gouden kalf winnaars deze documentaire uitgekozen om een affiche voor te maken. Het speelt zich af in een schoolklas vol met kinderen die net gevlucht zijn. Mijn hoofdpersonage voor het affiche is een meisje geworden dat in het begin van de documentaire nieuw in de klas kwam en heel verlegen was. Naarmate de documentaire vorderde groeide ze en kreeg ze steeds meer zelfvertrouwen, dat vond ik heel mooi om te zien. Juf Kiet investeerde veel in haar leerlingen ongeacht waar ze vandaan kwamen, elke leerling was anders en Juf Kiet ging daar heel goed mee om door iedereen ook ‘anders’ maar tegelijkertijd wel ‘gelijk’ te behandelen. Als ik denk aan mijn eigen middelbare schooltijd denk ik af en toe: ‘had ik toen maar zo iemand, een docent met oprechte interesse’. Het affiche is heel kleurrijk geworden. Het meisje heeft veel bloemen om haar heen die steeds groter worden, die bloemen staan voor haar zelfvertrouwen. ‘Home, a place for us’ is een autonoom werk van mij. Het werk is een voorbeeld van mijn dubbele identiteit, opgegroeid in Nederland met een Marokkaanse achtergrond.’

Beeld 4

‘In het werk heb ik een klaproos als inspiratie gebruikt, een bloem die ik zowel tegenkom in Nederland als in Marokko. In het werk zie je meerdere klaprozen die met elkaar in verbinding staan, maar bij sommige elementen is er een soort van error. Mijn twee identiteiten gaan heel goed samen, maar soms is er voor mijn gevoel nog steeds geen ruimte om echt mezelf te zijn.’ 

Beeld 5
En na afloop van het gesprek een bijdrage in het Grote Potloodcast schetsboek…